خلاصه:

عفونت چشم بیماری مهمی است که توسط میکروارگانیسم‌های مختلف مانند باکتری، ویروس یا قارچ ایجاد می‌شود. این عارضه می‌تواند در یک چشم یا هر ۲ چشم اتفاق بیفتد. بعضی از عفونت‌ها خودبه‌خود برطرف می‌شوند؛ در حالی که تعدادی از آن‌ها جدی هستند و باعث نابینایی می‌شوند. به همین دلیل، به محض مشاهده هر گونه تغییر در چشم یا بینایی خود باید به چشم‌پزشک مراجعه کنید.

انواع عفونت چشم کودکان و بزرگسالان

عفونت چشم انواع مختلفی دارد، از جمله:

۱. کنژنکتیویت

کنژنکتیویت یا التهاب ملتحمه که به آن «چشم صورتی» هم می‌گویند، شایع‌ترین عفونتی است که در چشم‌ها رخ می‌دهد. انواع مختلف این بیماری عبارت‌اند از:

  • ویروسی: بزرگسالان را بیشتر از کودکان مبتلا می‌کند و شایع‌ترین نوع کنژنکتیویت است.
  • باکتریایی: معمولا کودکان را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
  • گونوکوکال: عفونت چشم نوزاد تازه متولدشده است. همچنین در نوجوانانی که از نظر جنسی فعال هستند دیده می‌شود.
  • کلامیدیا: معمولا در کنار عفونت تناسلی رخ می‌دهد.
  • آلرژیک: زمانی اتفاق می‌افتد که مواد آلرژی‌زا مثل گرده گیاهان یا شوره حیوانات خانگی وارد چشم می‌شوند.

تحریک ناشی از وارد شدن یک ماده شیمیایی یا جسم خارجی به چشم هم می‌تواند باعث کنژنکتیویت شود. صرف‌نظر از علت کنژنکتیویت، این بیماری معمولا با علائم زیر همراه است:

  • ترشح از چشم
  • چسبیدن پلک‌ها به یکدیگر هنگام بیدار شدن از خواب
  • صورتی یا قرمز به نظر رسیدن سفیدی چشم
  • خارش یک یا هر ۲ چشم
  • احساس وجود شن در چشم
  • ریزش اشک

کنژنکتیویت می‌تواند یک یا هر ۲ چشم را درگیر کند.

درمان

پزشک کنژنکتیویت را با معاینه چشم و بررسی علائم شما تشخیص می‌دهد. در بیشتر موارد، درمان خانگی عفونت چشم برای از بین بردن کنژنکتیویت ویروسی کافی است. درمان‌های پزشکی به نوع کنژنکتیویت بستگی دارند و شامل موارد زیر هستند:

  • ویروسی: کمپرس سرد و استفاده از آنتی‌هیستامین‌های موضعی کمک‌کننده است. از اشک مصنوعی هم می‌توان به عنوان بهترین قطره عفونت چشم ویروسی نام برد. اگر ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) یا ویروس زوستر علت عفونت باشد، ممکن است پزشک داروی ضد ویروس تجویز کند.
  • باکتریایی: کنژنکتیویت باکتریایی خفیف ممکن است خودبه‌خود برطرف شود. اگر عفونت بعد از پنج روز از بین نرفت، به پزشک مراجعه کنید تا بهترین آنتی بیوتیک برای عفونت چشم را تجویز کند.
  • گونوکوکال: استفاده از اشک مصنوعی و آنتی‌بیوتیک‌ رایج‌ترین راه‌کار برای درمان این عارضه است.
  • کلامیدیا: اغلب به آنتی‌بیوتیک خوراکی نیاز دارد.
  • آلرژیک: اجتناب از محرک‌های آلرژی‌زا، مصرف داروهای آلرژی یا دریافت واکسن‌های آلرژی می‌تواند کمک‌کننده باشد.

اگر به کنژنکتیویت مبتلا هستید، چشم‌های خود را لمس نکنید. همچنین توصیه می‌شود برای جلوگیری از سرایت بیماری به دیگران به طور منظم دست‌های خود را بشویید.

۲. کراتیت

کراتیت به معنی التهاب یا عفونت قرنیه است. مراقبت نادرست از لنزهای تماسی یا تمیز نکردن آن‌ها خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهد. اگر کراتیت به موقع درمان نشود، ممکن است به نابینایی منجر شود. انواع مختلف کراتیت عبارت‌اند از:

  • کراتیت هرپس: زمانی اتفاق می‌افتد که ویروس هرپس سیمپلکس قرنیه را درگیر کند.
  • کراتیت باکتریایی: استفاده نادرست از لنزهای تماسی باعث کراتیت باکتریایی می‌شود. البته این بیماری می‌تواند از آسیب‌های چشمی، ضعف سیستم ایمنی و بیماری‌های چشمی هم ناشی شود.
  • کراتیت انگلی: آمیب کوچکی به نام آکانتاموبا می‌تواند باعث کراتیت شود. کراتیت انگلی یا آمیبی معمولا به دلیل تماس با آب آلوده (هنگام دوش گرفتن، شنا کردن یا تعویض لنزهای تماسی) رخ می‌دهد.
  • کراتیت قارچی: انواع مختلفی از قارچ‌ها می‌توانند وارد قرنیه شوند و کراتیت قارچی را ایجاد کنند. احتمال بروز این بیماری در کسانی که سیستم ایمنی ضعیف دارند، از لنز استفاده می‌کنند یا به بیماری چشمی مبتلا هستند، بیشتر است.

از علائم کراتیت می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • قرمزی و سوزش چشم
  • درد چشم
  • احساس اینکه چیزی در چشم وجود دارد
  • حساسیت به نور
  • تاری دید
  • ترشح یا آبریزش چشمکراتیت با قرمزی، درد یا سوزش چشم، حساسیت به نور و تاری دید مشخص می‌شود.

درمان

پزشک با بررسی تاریخچه‌ پزشکی شما، معاینه چشم و نمونه‌گیری از سلول‌های چشم می‌تواند کراتیت و نوع آن را تشخیص دهد.

عفونت باکتریایی چشم با استفاده از آنتی‌بیوتیک درمان می‌شود. اما در سایر موارد به داروهای ضد ویروس یا ضد قارچ نیاز است. این داروها به شکل قرص یا قطره تجویز می‌شوند.

۳. اندوفتالمیت

به عفونت مایع یا بافت داخل چشم اندوفتالمیت می‌گویند. این بیماری به درمان فوری نیاز دارد، وگرنه باعث نابینایی می‌شود. جراحی کاتاراکت (آب مروارید) شایع‌ترین علت اندوفتالمیت در سراسر جهان است.

اندوفتالمیت به ۲ شکل رخ می‌دهد:

  • اگزوژن: شایع‌ترین نوع اندوفتالمیت است و بعد از آسیب‌ چشم یا جراحی اتفاق می‌افتد. چون در این شرایط باکتری‌ها یا قارچ‌ها می‌توانند وارد چشم شوند.
  • اندوژن: در این بیماری، عفونت از سایر قسمت‌های بدن به چشم گسترش می‌یابد. به عنوان مثال، ممکن است در اثر عفونت دستگاه ادراری یا عفونت خون ایجاد شود.

اندوفتالمیت علائم مختلفی دارد، از جمله:

  • درد چشم
  • قرمزی
  • تغییر بینایی
  • حساسیت به نور

درمان

اگر علائم اندوفتالمیت را تجربه کردید، فورا برای دریافت بهترین درمان عفونت چشم به چشم‌پزشک مراجعه کنید. در بیشتر موارد، این بیماری به تزریق آنتی‌بیوتیک یا ضد قارچ و احتمالا جراحی اورژانسی نیاز دارد.

برای مطالعه ادامه مطلب به لینک زیر بروید

عفونت چشم از چیست؟ ۷ دلیل شایع و نحوه درمان‌ آن‌ها (قسمت دوم)

  • منبع:‌ medicalnewstoday
  • درخواست مشاوره رایگان به دایرکت صفحه اینستاگرام یا وب سایت ما مراجعه فرمایید:
    تماس باما
    🔰 دریافت نوبت آنلاین کلینیک سلامت غرب:
    نوبت دهی آنلاین
    🔰 راههای تماس:
    تلفن گویا:
    021-49784
    021-37451000