دیستروفی فوکس چیست و چگونه می‌توان دیستروفی قرنیه را درمان کرد؟
در دیستروفی فوکس، مایعی در لایه شفاف (قرنیه) چشم شما تجمع می‌یاید که سبب التهاب و ضخیم شدن آن می‌گردد.
این بیماری می‌تواند سبب درخشش در دید، تاری یا کدری دید و سایر بیماری های چشم گردد.
دیستروفی فوکس معمولا هر دو چشم را تحت تاثیر قرار می‌دهد و به تدریج می‌تواند سبب شود مشکلات حاد در بینایی شود. معمولا، این بیماری در دهه ۳۰ و ۴۰زندگی آغاز می‌گردد، اما افراد زیادی که به دیستروفی فوکس مبتلا هستند، هیچ علائمی را تا رسیدن به دهه ۵۰ و ۶۰ زندگی خود تجربه نمی‌کنند.
برخی داروها و خوددرمانی‌ها ممکن است علائم دیستروفی فوکس شما را تسکین دهد. اما، زمانی که این اختلال پیشرفت می‌کند و بینایی شما، عملکرد شما را در زندگی تحت تاثیر قرار می‌گیرد، بهترین راه برای احیای بینایی، جراحی پیوند قرنیه است.
علائم دیستروفی فوکس
هرچه بیماری پیشرفت کند، علائم دیستروفی فوکس که معمولا هر دو چشم را تحت تاثیر قرار می‌دهد، ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- تاری یا کدری دید، که گاهی بصورت فقدان کلی وضوح بینایی توصیف می‌شود.
- نوسان در دید، همراه با علائم شدید در صبح بعد از بیداری که به تدریج در طی روز بهبود می‌یابد. با پیشرفت بیماری، بهبود تاری دید می‌تواند طولانی‌تر شده و یا اینکه اصلا بهبود نیابد.
- درخشش، که می‌تواند بینایی شما را در نور کم و زیاد مختل کند.
- دیدن هاله نور در اطراف منابع نور
- درد یا ناراحتی ناشی از تاول در سطح قرنیه
از جمله علائم دیستروفی فوکی می‌توان به تاری دید و درخشش نور اشاره کرد.
وقت دکتر چشم بگیرید
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر علائم زیر را داشتید و بخصوص اینکه اگر این علائم در طول زمان بدتر شدند، به چشم‌پزشک مراجعه کنید، اگر علائم بطور یکباره بروز کرد، به اورژانس مراجعه کنید. سایر بیماری‌های چشمی نیز که سبب علائم مشابه با دیستروفی فوکس می‌شوند، نیاز به درمان سریع دارند.
علت دیستروفی فوکس
معمولا، سلول‌هایی که جداره داخلی قرنیه را تشکیل می‌دهند (سلول‌های بافت درون‌پوش) به حفظ تعادل مناسبی از مایع در درون قرنیه و جلوگیری از تورم قرنیه کمک می‌کنند. اما در دیستروفی فوکس، سلول‌های بافت درون‌پوش به تدریج می‌میرند و یا به خوبی عمل نمی‌کنند، که نهایتا منجر به تجمع مایع (ادم) در درون قرنیه می‌شوند. این امر سبب ضخیم شدن قرنیه و تاری دید می‌گردد.
دیستروفی فوکس معمولا وراثتی است. پایه و اساس ژنتیکی این بیماری پیچیده است (اعضای خانواده می‌توانند با درجات مختلفی از این بیماری تحت تاثیر قرار بگیرند، و با اینکه اصلا دچار این بیماری نشوند)
عوامل خطرزا
فاکتورهایی که ریسک ابتلا به دیستروفی فوکس در شما افزایش می‌دهد، عبارتند از:
- جنسیت: دیستروفی فوکس بیشتر در زنان شایع است.
- ژنتیک: داشتن سابقه خانوادگی دیستروفی فوکس، شانس ابتلا را افزایش می‌دهد.
- سن: اگرچه بروز بیماری دیستروفی فوکس در سنین پایین نادر است، این بیماری در دهه ۳۰ و ۴۰ از زندگی فرد آغاز می‌گردد، و علائم آن بعدها بروز می‌کند.
راه‌های درمان دیستروفی فوکس
برخی روش‌های درمانی غیرجراحی و استراتژی‌های خوددرمانی ممکن است به از بین بردن علائم دیستروفی فوکس کمک کند. اگر مبتلا به بیماری شدیدی باشید، پزشک شما ممکن است جراحی را پیشنهاد کند.
داروها و سایر درمان‌ها
- داروهای چشمی: قطره‌های محلول نمک (سدیم کلراید ۵ درصد) می‌تواند به کاهش مقدار مایع در درون قرنیه کمک کند.
- لنزهای تماسی نرم: این لنزها نوعی پوشش ایجاد کرده و درد را از بین می‌برند.
چشم یکی از حساس‌ترین اعضای بدن است که در مراقبت از آن باید هشیار باشیم. در صورتی که هرگونه علائمی از بیماری‌های قرنیه‌ای را مشاهده کردید، توصیه می‌کنیم حتما با چشم پزشک یا متخصص قرنیه مشورت کنید.
منبع: درمانکده
دیدگاه خود را بنویسید